We staan hier in Flevoland tussen de bloeiende pompoenen van Dennis van der Weerd. Gek genoeg zijn er op alle foto’s bomen te zien waar je een oneindige horizont verwacht. Dit is een atypisch hoekje akkerland met kleine percelen tegen de stadsrand van Lelystad. Alleen de grote schuur in het noorden voldoet aan de verwachtingen. In 1984 heeft de Rijksdienst der IJsselmeerpolders hier kleine bedrijven van 25 hectare uit gegeven. Zoals aan alles in de nieuwe polder lag ook hier een vooruitziende blik aan ten grondslag, namelijk biologisch tuinbouw. De biologische landbouw groeit sterk. In 2001 nam Dennis een van die bedrijven over en wist sindsdien zijn bedrijfsoppervlak te verzesvoudigen. In vier jaar tijd is zijn pompoenomzet verdubbeld. Naast de oranje vruchten verbouwt hij onder andere uien, pastinaken en zelfs bloembollen. Elk jaar staan de pompoenen op een ander perceel om uitputting van de grond te voorkomen. Alles wat hij verbouwd is biologisch. “Dat is een manier van boeren die je uitdaagt, gangbare landbouw is werken op de automatische piloot.” De preivlieg bestrijdt hij met heel veel knoflook, de bemesting is een mengsel van compost en dierlijke mest. Zijn tractoren zijn uitgerust met GPS om te voorkomen dat hij zijn plantjes zaait op de plek waar hij vorige jaar met zijn tractor reed.
De vruchten beginnen zich net te vormen aan de onderkant van de mooie gele bloemen. De planten staan op ruggen zodat het meeste onkruid met machines kan worden gewied. De rest halen veertig Poolse landarbeiders met de schoffel weg. De zaadjes gaan half mei de grond in en in september worden de grote oranje vruchten geoogst. Dat is maar enkele maanden hard werken zou je denken, maar de teelt van pompoenen is slechts een van vele activiteiten van dit bedrijf met wereldwijde vertakkingen. Hier wordt nooit stilgezeten. In de grote schuur staan begin oktober maar liefst 2500 enorme kisten vol pompoenen opgestapeld. Slechts een tiende van die pompoenen komt van eigen teelt. De rest van andere Nederlandse boeren die hier hun pompoenen laten opslaan, wassen, sorteren en verpakken voor diverse grootgrutters in Nederland en Duitsland. Die verdwijnen vooral in de soeppan. In februari zijn de Hollandse pompoenen op en komt een nieuwe lading uit Argentinië. Vandaag liggen er nog maar een tiental vroege pompoenen uit Spanje op de sorteertafel. Nog twee maanden wachten.
Gepubliceerd in Wandelmagazine Op Lemen Voeten 2016-3
