Hollandschap Export

De Belgische kustvlakte kent vele polders die zich uitstrekken vanaf Antwerpen tot Frans Vlaanderen. De meeste polders zijn reeds voor de jaartelling bewoond en rond het jaar 1000 bedijkt. Ze vertonen, voor zover de oude verkaveling behouden is, veel overeenkomsten met de Nederlandse oude zeekleipolders:  onregelmatige blokvormige verkaveling, kreken en bebouwing en  kronkelende wegen op oude kreeklopen. Maar in België is dit landschapstype nog sterker veranderd dan in Nederland. Er resten nog slechts enkele gave stukken, zoals in de omgeving van Klemskerke.

Over Nederlandse landschappen in Engeland is eigenlijk vooral  geschreven als het gaat om de rol van de Zeeuwse bedijker Vermuyden. In de 17de eeuw legde hij vele moerassen droog zoals bij Dagenham langs de Thames, Hatfield Chase bij Hull en de Sedgemoor in de Summerset Levels. Vooral zijn werken in de Fens, een gebied zo groot als de provincie Utrecht, ten noorden van Cambridge zijn uitvoerig beschreven in verschillende boeken en artikelen.

Kaart met zeekleipoolders en laagveenontginningen in Duitsland (bron Farjon et al. 2000 Neder-landschap Internationaal, Alterra, Wageningen)

Van Veen suggereert met zijn kaart van Nederlandse ontginningsactiviteiten uit 1950 dat uitgestrekte delen van Polen door Nederlanders zijn ontgonnen. Deze gebieden, hij noemt ze Hollandereien, zijn ontgonnen vanaf het begin van de 10de eeuw tot in het begin van de 19de eeuw. Later onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat hij gebieden (n het Pools Oledrzy of Holendry) die (her)ontgonnen zijn volgens het Hollands recht (in het Pools Oleder recht) koppelde aan ontginning door Hollanders.